Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

Καταργήθηκαν δύο δίκες στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Καταργήθηκαν σήμερα το πρωί ενώπιον του ακροατηρίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας, Γ΄ τμήμα,  δύο δίκες, σχετικές με τα εκκλησιαστικά ζητήματα της Ναυπάκτου, μεταξύ της Ι. Μητροπόλεως και της Εκκλησίας Ελλάδος, και της Ι. Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου. Παρόντες ήσαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της Εκκλησίας της Ελλάδος και των Μοναχών της Μονής.

Μετά από έγγραφα και κατάλληλους χειρισμούς,  της Ιεράς Συνόδου και της νομικής της υπηρεσίας,  καθώς βεβαίως και της Ι. Μητροπόλεως Ναυπάκτου, αλλά και της Ι. Μονής Μεταμορφώσεως και των μοναχών, έγινε τελικά ενώπιον του ακροατηρίου, από τον πληρεξούσιο δικηγόρο,  παραίτηση από  δύο  δικόγραφα εκ μέρους των αιτούντων την νομική διερεύνηση των ζητημάτων που εκκρεμούσαν από το 2012.

Εκτιμάται από εκκλησιαστικούς κύκλους, ως πολύ θετική η εξέλιξη αυτή σήμερα το πρωί στο Συμβούλιο Επικρατείας. Ιδιαίτερα μάλιστα η κατάργηση των δύο δικών σήμερα, μετά και από την πρόσφατη μερική άρση της ακοινωνησίας (τριών κοινοβιατών μοναχών), έρχεται να προστεθεί στις θετικές κινήσεις για αποκλιμάκωση της έντασης, μέσα στο 2016, γεγονότα που δείχνουν ότι πράγματι κάτι αλλάζει.

Τον έπαινο για το θετικό κλίμα που επικρατεί, δικαιούνται να τον έχουν όλες οι πλευρές που βοήθησαν, και που πράγματι δείχνουν μια διπλωματική κόπωση από την μακροχρόνια εμπλοκή σε διοικητικά αδιέξοδα, που φάνηκε ότι δεν μπορούν να επιλύονται μόνο διά των δικαστηρίων, αλλά και διά της εκκλησιαστικής διπλωματικής οδού, και της κατανόησης και του σεβασμού των διαφορετικών ρόλων και των αρμοδιοτήτων  ενός εκάστου παράγοντα ξεχωριστά.

Ευχόμαστε το θετικό κλίμα να σταθεροποιηθεί προς όφελος ολοκλήρου του πληρώματος της ελλαδικής Εκκλησίας.


Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Δελτίο τύπου γιά αφελείς και όχι μόνο.

1. Ενώ συμμερίζομαι τον τοπικό μητροπολιτη, για το αδιέξοδο στο οποιο ευρίσκεται, δεν αντιλαμβάνομαι το πως, ενώ ολόκληρη η πόλη της Ναυπάκτου ειναι σε "κατασταση εκτάκτου ανάγκης" λόγω της θεομηνίας, αυτός βλεπει κυριως τον... εαυτό του, μεσα απ το πρόσφατο Δ.Τύπου που κυκλοφόρισε. http://www.npress.gr/home-post/iera-mitropoli-nafpaktou-mono-se-3-monachous-egine-arsi-tis-akinonisias/

2. Με τα δελτία τυπου, που προφασίζεται οτι ενημερώνει, καθε λιγο, δεν μπορει να αλλάξει τα όρια των αρμοδιοτήτων του. Ειναι τοπικά και μόνον αρμόδιος της Μητροπόλεως Ναυπακτου και των ενοριών της. Δεν μπορει όμως να ασκεί και την διοίκηση των κοινοβιων μοναστηριων, που προστατεύονται απ τον θεσμό του αυτοδιοίκητου.
3. Το δικαίωμα της ελεύθερης άσκησης θείας Λατρειας μεσα στα μοναστηρια ειναι αποκλειστικά ζήτημα της κάθε μοναστικης κοινότητος. Γιαυτο το λόγο, και το Συμβουλιο Επικρατειας δεν το εμπόδισε το μη νομίμως υποστατο επιτίμιο ακοινωνησιας, στο να προστατέψει το θεσμό του μοναστικου αυτοδιοίκητου, δικαιώνοντας πανηγυρικά τους μοναχούς της Μεταμορφωσης Ναυπακτου.
4. Η εμπλοκή της Ι. Συνοδου η άλλων εκκλησιαστικών οργανισμών, εντός η εκτος των συνορων, παλι δεν μπορει να διασώσει το κύρος ενος τοπικού μητροπολιτη, οταν παράλληλα τρέχει στα δικαστηρια με καταγγελίες, προσπαθώντας να κλείσει στη φυλακή τους ιερεις / μοναχούς, που δεν του ειναι βολικοί και δεν πειθαρχούν στις αιτιασεις ενος "φοροεισπράκτορα" επισκόπου.
5. Καλο θα ειναι λιγο να σιωπήσουν τα Δελτία Τυπου, οταν μαλιστα βρίσκονται σε εξέλιξη κάποιες δεκάδες δικαστικών υποθέσεων. Ενώ ακομα δεν υπαρχουν αμετάκλητες αποφασεις, "ολα παίζονται"! Και ως γνωστόν, στις δημοκρατίες σεβόμαστε και το τεκμήριο της αθωότητος, γιά κάθε διωκόμενο. Και βεβαια οι ψευδείς αναφορές περί καταδικαστικών αποφάσεων, που ειναι σε δικαστική εκκρεμότητα μονο τους αδαείς εξυπηρετούν. Απλά γίνονται, για να συντηρούν τον φοβο. 
Συνιστώ, ψυχραιμία και Υπομονη.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Αρση επιτιμίου Ακοινωνησίας με Απόφαση της Ιεράς Συνόδου.

Απόφαση έκπληξη θεωρείται, η πρόσφατη  Άρση της Ακοινωνησίας σε μοναχούς που διαμένουν στην Κοινοβιακή Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος, στη Ναύπακτο.
Από εκκλησιαστικούς κύκλους θεωρείται η Απόφαση της ΔΙΣ, (19-8-16) ότι κινείται δειλά αλλά όμως, προς την σωστή κατεύθυνση, για πρώτη φορά, για την οριστική διευθέτηση παρόμοιων ζητημάτων που ταλανίζουν τον ευρύτερο εκκλησιαστικό χώρο για μερικές δεκαετίες. Για πρώτη φορά, και με την πρόταση της νομικής της υπηρεσίας, η Ι. Σύνοδος, κατέγραψε σε απόφαση, ότι για να είναι  «…νόμιμος διοίκησις και διαχείρησις…» της Μονής, οφείλει να   «…άρη το επιβληθέν δι΄ Αποφάσεώς Της επιτίμιον ακοινωνησίας…».
Εκτιμάται,  ειδικότερα  για τα ζητήματα της Ναυπάκτου, ότι πλέον ήταν αναμενόμενη κάποια στιγμή  μια τέτοια κίνηση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, μετά μάλιστα και από την αμετάκλητη Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας τον Ιαν. του 2016,που δικαίωσε τους κοινοβιάτες  μοναχούς της Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου, ακυρώνοντας αμετάκλητα το Πρ. Διάταγμα διάλυσης του νομικού προσώπου του κοινοβίου μοναστηριού, που είχε προκαλέσει ο επιχώριος μητροπολίτης.
Η βαρυσήμαντη Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ουσιαστικά διαφύλαξε  ανέγγιχτο το μοναστηριακό αυτοδιοίκητο του συγκεκριμένου νομικού προσώπου του κοινοβιακού μοναστηριού (ίδρυση 1980), παρά το γεγονός ότι ο τοπικός μητροπολίτης είχε φροντίσει να επιβάλλει τηλεγραφικά την ακοινωνησία (από το 2007) σε όλους ανεξαιρέτως τους κοινοβιάτες, και μάλιστα χωρίς καμία απολύτως πειθαρχική δίκη, στα πλαίσια της μόνιμης στρατηγικής εναντίον του αυτοδιοίκητου των κοινοβιατών μοναχών της Ναυπάκτου.
Νομικοί κύκλοι, εκτιμούν ότι η εποχή της "ακοινωνησίας" -ως εκτός νόμου πειθαρχικής ποινής- για την Ελλάδα μάλλον τελειώνει σύντομα, και ότι πλέον διαφαίνεται από τις δικαστικές σκέψεις στις νεότερες Αποφάσεις των δικαστικών Αρχών, ότι τα αρμόδια ανώτατα ακυρωτικά Δικαστήρια της χώρας, αρχίζουν να βλέπουν με άλλο μάτι τα πράγματα. Εξετάζουν δηλαδή τι βλάβη προκαλεί η επιβολή του επιτιμίου, ως ποινή, και κρίνουν κάθε φορά το βλαπτικό αποτέλεσμα σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα. 
Γεγονός είναι ότι το κακό είχε παρά γίνει, στην Εκκλησία της Ελλάδος, και για "ψύλλου πήδημα", επιβάλλονταν ανεξέλεγκτα τα επιτίμια ακοινωνησίας από κάποιους μητροπολίτες, μέσω της εκκλησιαστικής γραφειοκρατικής διαδικασίας, απλά και μόνο για να εξυπηρετηθούν τοπικά μικροσυμφέροντα, και όχι βέβαια για υπαρκτά σοβαρά ζητήματα πειθαρχικά  ή διοικητικά, ή δογματικά ή ποινικής φύσεως ή άλλα. Το αδύνατο σημείο, αποδείχτηκε τελικά ότι είναι το ότι η ακοινωνησία, επιβαλλόμενη ως ποινή (έστω πνευματικού χαρακτήρα), δεν προβλέπεται από Νόμο, ούτε εθνικό ούτε ευρωπαϊκό.
Το μέλλον βέβαια θα δείξει πόσο ακόμη θα αντέξει το κρατικό εκκλησιαστικό σύστημα της μικρο-διαπλοκής, μπροστά στην αυστηρή πλέον κριτική που γίνεται από τα αρμόδια ακυρωτικά δικαστήρια.  Σήμερα πληθαίνουν τα  μοναστήρια και οι  μοναχοί και μοναχές  που πλέον τολμούν και καταφεύγουν ενώπιον της Δικαιοσύνης για  να βρουν το δίκιο τους, που είναι το συνταγματικό δικαίωμα της ελευθερίας της θρησκείας και της ελευθερίας της λατρείας καθώς και της προστασίας του θεσμού του μοναστηριακού αυτοδιοίκητου.  Τα δικαιώματα αυτά  βέβαια, ως πατροπαράδοτα και συνταγματικά κατοχυρωμένα,  κανένα επιτίμιο ακοινωνησίας δεν μπορεί να τα καταλύσει. Ειδικά μάλιστα στην εποχή μας, που παρόμοιο δικαίωμα ελευθερίας της θρησκείας, δικαίως  ζητούν και όλοι οι αλλόθρησκοι  μετανάστες που κατακλύζουν την Ευρώπη και την Ελλάδα.