Κλητήριο Θέσπισμα Πρωτοβάθμιου Συνοδικού Δικαστηρίου

          Κάνοντας χρήση του απαρχαιωμένου μεταξικού νόμου αρ.  5383/ του 1932, ο σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος Βλάχος, με επίδοση κλήσης (χθες το μεσημέρι, 26-10-13), μέσω του αστυνομικού τμήματος Ναυπάκτου, καλεί στην Αθήνα, σε νέο εκκλησιαστικό "δικαστήριο" στις 11 Νοεμβρίου και ώρα 5 μμ. τον Αρχιμ. Ιγνάτιο Σταυρόπουλο, κατηγορούμενο. Ειρωνική σύμπτωση αποτελεί το γεγονός, ότι το συγκεκριμένο "κλητήριον θέσπισμα", επιδόθηκε δύο μέρες πριν την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου, που είναι προσανατολισμένη στην Ελλάδα, ως η εθνική εορτή κατά των φασιστικών ιδεών... 

βλ. στο λινκ το σχετικό κείμενο:
ΚΛΗΤΗΡΙΟ ΘΕΣΠΙΣΜΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΥ 11ΝΟΕ2013.pdf - https://drive.google.com/file/d/0B4RsXv2nzziERDR1enVJeFdPWWM/edit?usp=sharing

          Πέτρα σκανδάλου, για τον τοπικό μητροπολίτη, η "ανυπακοή" του ιερομόναχου, που ενώ τιμωρήθηκε από το 2007 με το πνευματικού χαρακτήρα επιτίμιο της "ακοινωνησίας", ο ίδιος συνεχίζει κανονικά να ιερουργεί, στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος Ναυπάκτου, όπου εγκαταβιώνει απο το έτος 1980!

          Βέβαια ο σεβασμιότατος Ναυπάκτου, έχει πλέον σοβαρά νομο - κανονικά ζητήματα να ξεπεράσει. Επίσης, οφείλει να δώσει απαντήσεις, και να διευκρινίσει αντιφάσεις και αντινομίες, που ο ίδιος δημιούργησε.

1.  Φρόντισε στα πλαίσια των διοικητικών και πνευματικών αρμοδιοτήτων του, ως μητροπολίτης, για την  επιβολή της  πνευματικού χαρακτήρα "ποινής", της "ακοινωνησίας".  Όμως, λησμόνησε εντελώς (σκόπιμα ;), το γεγονός ότι, αυτή την "ποινή"  δεν την προβλέπει κανένας πολιτειακός  νόμος. Πώς λοιπόν δικαιολογεί,  το ότι σήμερα, καλεί βάσει του πολιτειακού νόμου (!), για να δικάσει-τιμωρήσει, υποτίθεται, την μη τήρηση μιας πνευματικής εντολής-"υπακοής";

Ποιά παρά - νομη, πράξη θα δικάσει, και βάσει ποιάς νομοθετικής ρύθμισης;

2. Στην ανακριτική διαδικασία, του επισκοπικού δικαστηρίου Ναυπάκτου, μπήκαν κάποιες κατηγορίες, οι οποίες "άλλαξαν" στην πορεία! Και τούτο συνέβη, αφού ο "κατηγορούμενος" κληρικός, κατέθεσε το απαντητικό υπόμνημά του ενώπιον του ιερέα "ανακριτή". Σε ποιό δίκαιο προβλέπεται αυτή η αυθαιρεσία;  Και τι θα γίνει τώρα, που το ψάχνει η αρμόδια Εισαγγελία, μετά την μηνυτήρια αναφορά, για "παράβαση καθήκοντος" και για "ψευδή βεβαίωση κατ' εξακολούθηση";

3. Ο μεταξικός νόμος 5383/ 32 περί εκκλησιαστικών δικαστηρίων, προβλέπει στα άρθρα του, εντελώς συγκεκριμένα ζητήματα, και αδικήματα,  και πειθαρχικές ποινές. Τον επικαλείται, ως "σωσίβιο" σήμερα ο σεβασμιότατος Ναυπάκτου, εμπλέκοντας δυστυχώς και την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει  σε κανένα, πως συνδέει την ανύπαρκτη για το νόμο, μη προβλεπόμενη "ακοινωνησία", με τις αρμοδιότητες της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, και των εκκλησιαστικών "δικαστηρίων". Πως, με άλλα λόγια θα ασχοληθεί η Διαρκής Σύνοδος, με ζητήματα, ξένης αρμοδιότητος, πνευματικής φύσης και όχι νομικής.

4. Με ότι συμβαίνει, φαίνεται, ότι οι αρμοδιότητες της Ιεραρχίας της Εκκλησίας Ελλάδος, στο ζήτημα επιβολής "ακοινωνησίας", γίνεται προσπάθεια να καταργούνται από τον ίδιο τον σεβασμιότατο, αλλά και από τα μέλη της διαρκούς Ιεράς Συνόδου; Πώς; Ποιός το αποφάσισε; Μια ομάδα μόνη της;

5. Πως άραγε, εξηγεί ο σεβασμιότατος, ότι κάθε τόσο, αλλάζει το κατηγορητήριο, και "προστίθενται" νέες, πιο «φρέσκες» κατηγορίες, κατά την πορεία της "εκκλησιαστικής ποινικής δίκης"; Προβλέπεται αυτό από κάπου; Γνωρίζει μήπως, τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Οι υπόλοιποι σεβασμιότατοι, που θα εμπλακούν ως "δικάζοντες", το γνωρίζουν; Δεν απαιτείται πολύ περισσότερη προσοχή;