ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΣ ΤΟΥ Π.Δ. 5/18-12-2012

 

Κατατέθηκε αρμοδίως με αριθμό κατάθεσης 105 στις 1-3-2013

Προς την Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας

ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ

      Α.- Των κάτωθι ιερομονάχων και μοναχών, εγγεγραμμένων στο Μοναχολόγιο της Ιεράς Ανδρώας Κοινοβιακής Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου (συν. 16), απάντων κατοίκων της εν λόγω Ι. Μονής (Σκάλας Δήμου Ναυπακτίας Τ.Κ. 30300)

 

       1.- Νικόδημου Ανταλλόπουλου, του Γεωργίου 2.- Χριστοφόρου Γιαννόπουλου, του Νικολάου 3.- Νεκτάριου Γκολιόπουλου (Ιδρυτικό μέλος), του Ιωάννου, 4.- Ιερώνυμου Δελημάρη (Ιδρυτικό μέλος), του Κωνσταντίνου 5.- Παλαμά Δημητρέλλη, του Ηλία 6.- Ιουστίνου Καρανικόλα, του Γρηγορίου 7.- Ρωμανού Κατραούρα, του Χρήστου 8.- Ιερόθεου Κεφάλα, του Δημητρίου 9.- Κοσμά Κόκκαλη, του Θεοδώρου 10.- Σπυρίδωνος Λογοθέτη (Ιδρυτικό μέλος), του Ιωάννη 11.- Θεολόγου Μακρή, του Παναγιώτη 12.- Χερουβείμ Σακκούλη, του Νικολάου 13.- Ευγένιου Σκουζή, του Αθανασίου 14.- Τιμόθεου Σμπούκη, του Νικολάου 15.- Ιγνάτιου Σταυρόπουλου (Ιδρυτικό μέλος), του Σπυρίδωνος και 16.- Βησσαρίωνος Χωραφά, του Δημητρίου, απάντων κατοίκων Μονής οι οποίοι αιτούνται την αναστολή της προσβαλλόμενης πράξεως τόσον ο κάθε ένας ατομικά για λογαριασμό και προσωπικό συμφέρον του ιδίου, όσο και από κοινού, ως μέλη της ενώσεως προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα, που συγκροτούν την Μοναστική Αδελφότητα η οποία εγκαταβιώνει στο πρώην Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, υπό την επωνυμία «Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπακτίας», και στο μοναχολόγιο της οποίας παραμένουν μέχρι σήμερα εγγεγραμμένοι.

      Β.- Των εκλεγμένων μελών του τελευταίου Ηγουμενοσυμβουλίου της Ι. Μονής (συν. 4) κατοίκων ομοίως ως άνω:

      1.- Ιερώνυμου Δελημάρη, ως Ηγούμενου, 2.- Νικόδημου Ανταλλόπουλου, ως μέλους Ηγουμενοσυμβουλίου, 3.- Ιουστίνου Καρανικόλα, ως μέλους Ηγουμενοσυμβουλίου και 4.- Ιγνάτιου Σταυρόπουλου, ως Γραμματέα Ηγουμενοσυμβουλίου

      Γ.- Ευεργετών - χορηγών της Ι. Μονής:

      1.- Γεωργίου Βεντούρη, κατοίκου Αγ. Στεφάνου (Λ. Μαραθώνος 70) Τ.Κ. 145-65, 2.- Εμμανουήλ Καμπούρη, κατοίκου Ναυπάκτου (Καρακουλάκη 2) Τ.Κ. 303-00, 3.- Γεωργίου Κουβέλη, κατοίκου Χολαργού (Δαγκλή 13) Τ.Κ. 155-62 και 4.- Νικολάου Χωραφά, κατοίκου Ναυπάκτου (Βαρδακουλα & Κοζωνη).

      Δ.- Των Ενώσεων προσώπων και Συλλόγων:

      1.- «Συλλόγου Φίλοι του Μοναστηριού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου» (ίδρυση 1986), έδρα Τζαβέλλα 27, Τ.Κ. 300-00 Ναύπακτος, εκπροσωπουμένου δια του Προέδρου Νικολάου Χωραφά, κατοίκου Ναυπάκτου, οδός Βαρδακουλα & Κοζώνη, Τ.Κ. 303-00

      2.- «Αδελφότητος Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου» (ίδρυση 1990), έδρα Ναύπακτος, Τ.Κ. 303-00 εκπροσωπουμένου δια του Προέδρου Αρχιμ. Σπυρίδωνος Λογοθέτη, κατοίκου, Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως , Δ.Δ. Σκάλα Δήμου Ναυπακτίας Τ.Κ. 30300.

      3.- «Εξωραϊστικού & Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίων Πάντων Δενδροχωρίου Ναυπακτίας» (ίδρυση 1997), έδρα Αγριλια Μεσολογγίου, ΤΚ 302-00, εκπροσωπουμένου δια του Προέδρου Κωνσταντίνου Κορδάτου, κατοίκου Αγριλια Μεσολογγίου, Τ.Κ. 30200.

4.- «Αδελφότητος Παναγία η Ναυπακτιώτισσα» (ίδρυση 1998), έδρα Τζαβέλλα 27 Ναύπακτος, Τ.Κ. 303-00, εκπροσωπουμένου δια του Προέδρου Γεωργίου Κουβέλη, κατοίκου Δαγκλή 13, Χολαργός Τ.Κ. 15562.

      5.-«Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Βονώρτας, Αγία Κυριακή» (ίδρυση 2000), έδρα οδός Δ. Αγαπητού 10, Πάτρα Τ.Κ.262-25, εκπροσωπουμένου δια του Προέδρου Ιωάννη Πορφύρη, κατοίκου Πάτρας (Αργυροκάστρου 48) Τ.Κ. 262-24 και

6.- «Συλλόγου Αιτωλοακαρνάνων Αχαϊας, Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» (ίδρυση 1926), έδρα Αγ. Ανδρέου 55 & Παπαρηγοπούλου, Τ.Κ. 262-21 Πάτρα, εκπροσωπουμένου δια του Προέδρου Ιωάννη Πορφύρη, κατοίκου Πατρών (Αργυροκάστρου 48) Τ.Κ. 262-24.

ΚΑΤΑ 

Του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, που εδρεύει στην Αθήνα (Α. Παπανδρέου 37, Μαρούσι 15180) και εκπροσωπείται νόμιμα.

ΠΕΡΙ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΣ 

Του Προεδρικού Διατάγματος 5/18-12-2012 (που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, τεύχος Α΄, αριθμ. φύλλου 14, της 17ης Ιανουαρίου 2013).

Αθήνα, 18 Φεβρουαρίου 2013

Κατά της ανωτέρω πράξεως ασκήσαμε νομότυπα και εμπρόθεσμα την υπ' αριθμ. κατάθεσης 923/ 21-2-2013 αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Δικαστηρίου σας, η οποία έχει επί λέξει ως εξής: (βλέπε πλήρες κείμενο στο λίνκ κατωτέρω).

http://ignatiosstavropoulos.blogspot.com/2013/03/518-12-2012-24-17113.html

Ι. Επί των Γενικών και Ειδικών Προϋποθέσεων

του Παραδεκτού της Αιτήσεως Αναστολής 

Α. Ικανότητα Διαδίκου. Επειδή «όποιος έχει την ικανότητα να είναι υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων έχει και την ικανότητα να είναι διάδικος» [άρθ. 62 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στις δίκες ενώπιον του ΣτΕ: Χ. ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΗΣ (επιμ.), Συμβούλιο της Επικρατείας: Εφαρμογές Διοικητικού Ουσιαστικού & Δικονομικού Δικαίου 7, Αθήνα 2012, σ. 28].

Σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθ. 62 ΚΠολΔ: «Ενώσεις προσώπων που επιδιώκουν κάποιο σκοπό, χωρίς να είναι σωματεία, καθώς και εταιρείες που δεν έχουν νομική προσωπικότητα, μπορούν να είναι διάδικοι».

 

Συνεπώς, αίτηση ακυρώσεως αλλά και αίτηση αναστολής εκτελέσεως ασκείται παραδεκτώς όχι μόνον από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, αλλά και από ενώσεις προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα, που αναγνωρίζονται από την έννομη τάξη ως φορείς δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σε ορισμένο κύκλο σχέσεων ή τομέα δραστηριοτήτων (ΟλΣτΕ 2302/1995 – ΣτΕ 4037/1979 – ΟλΣτΕ 2201/2010, που έκρινε ότι αίτηση ακυρώσεως δικαιούνται να ασκήσουν και οι χωρίς νομική προσωπικότητα ενώσεις περιουσιών - ΕΔΔΑ 16-12-1997, «Καθολική Εκκλησία Χανίων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας» - Χ. ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΗΣ (επιμ.), Συμβούλιο της Επικρατείας: Εφαρμογές Διοικητικού Ουσιαστικού & Δικονομικού Δικαίου 7, Αθήνα 2012, σ. 30-31 – Ε. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Αθήνα 13η έκδοση, 2010, τόμ. Β΄, σ. 79 - Β. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ, «Ενώσεις προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα. Ικανότητα να είναι διάδικοι», Επιστημονική Επετηρίδα Αρμ. 1982, 187 επ.).

Όπως συναφώς εκτίθεται και στην αίτηση ακυρώσεώς μας, οι αιτούντες δραστηριοποιούμαστε ενεργώς και με τρόπο κοινωνικά επωφελή ως μέλη της προαναφερόμενης Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Μοναχικής Αδελφότητας, η οποία συστήθηκε ατύπως το έτος 1980.

 

Περαιτέρω, προκειμένου η εκπλήρωση των σκοπών της Αδελφότητάς μας να καταστεί εκκλησιαστικά, κοινωνικά και φιλανθρωπικά λυσιτελέστερη, το έτος 1981 ιδρύσαμε ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (κατά την έννοια του άρθ. 1 § 4 Ν. 590/1977, «περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος») την «Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπακτίας», ανοικοδομώντας στη συνέχεια το ευμεγέθες κτιριακό συγκρότημα αυτής, όπου και έκτοτε εγκαταβιώσαμε.

Ως εκ τούτου, η αιτούσα Αδελφότητά μας παρουσιάζει ενεργό εκκλησιαστική και κοινωνική παρουσία και δράση που συμπληρώνει το χρονικό διάστημα των τριάντα δύο (32) ετών, οργανωμένη ως Ιερά Μονή ΝΠΔΔ. Υπό την έννοια αυτήν, οι αιτούντες αποτελούμε φορείς δικαιωμάτων και υποχρεώσεων με σκοπό την μοναχική άσκηση στο πλαίσιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας καθώς και την πολύμορφη ανάπτυξη ιεραποστολικής, εκκλησιαστικής, κοινωφελούς και φιλανθρωπικής δραστηριότητας [ΣτΕ 3857/2006, ΤΝΠ ‘Νόμος’ (438857) - ΟλΣτΕ 2302/1995).

Β. Έννομο Συμφέρον. Επειδή πληρούνται απολύτως οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθ. 47 ΠΔ 18/1989 περί συνδρομής εννόμου συμφέροντός μας, για την άσκηση της παρούσας αιτήσεως αναστολής. Ήτοι, από την έκδοση της προσβαλλόμενης κανονιστικής διοικητικής πράξεως βλάπτονται τόσον τα υλικά όσο και τα ηθικά έννομα συμφέροντά μας, ως υποκειμενικές προϋποθέσεις του παραδεκτού της παρούσας. Ειδικότερα:

(1) Υφιστάμεθα άμεση, προσωπική, ενεστώσα και ιδιαίτερα εκτεταμένη παράνομη περιουσιακή βλάβη, υπό την έννοια της αυθαίρετης αποστερήσεως της περιουσίας του νομικού προσώπου, που είχαμε ιδρύσει. Το μέγεθος της βλάβης αυτής είναι ευθέως ανάλογο προς το οικονομικό μέγεθος της περιουσιακής κατάστασης (από πλευράς κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής) στην οποία ευρίσκεται η νομικώς διαλυθείσα Ι. Μονή μας. Επί τρεις τουλάχιστον δεκαετίες, εργαστήκαμε δεκάδες μοναχών, με την υλική και ηθική συμπαράσταση χιλιάδων πιστών, συμπολιτών μας και ομογενών Ελλήνων, για την ίδρυση, ανέγερση, ανοικοδόμηση, συντήρηση, επέκταση, κυρίως όμως τη διάθεση ολόκληρης αυτής της υλικοτεχνικής οργάνωσης για την εξυπηρέτηση των εκκλησιαστικών και γενικότερα κοινωνικών αναγκών των συνανθρώπων. Πλην όμως, χωρίς να ερωτηθούμε, με την προσβαλλόμενη πράξη μάς αφαιρείται ολόκληρη η εν λόγω περιουσία.

(2) Υφιστάμεθα άμεση, προσωπική, ενεστώσα ηθική βλάβη, λόγω του πανελλήνιου δημόσιου διασυρμού μας και του διωγμού μας από το ίδιο μας το σπίτι.

ΙΙ. Λόγοι Αναστολής

Ι. Ανεπανόρθωτη Υλική Βλάβη: Από την εκτέλεση του προσβαλλόμενου Π. Δ/τος θα υποστούμε άμεση και, όχι απλώς «δυσχερώς επανορθώσιμη», αλλ’ απολύτως ανεπανόρθωτη υλική ζημία, η οποία σε ουδεμία περίπτωση θα μπορέσει — έστω και κατ’ ελάχιστο! — να επανορθωθεί, ακόμη και σε τυχόν πλήρη ευδοκίμηση της ασκηθείσας ήδη αιτήσεως ακυρώσεως μας. Ειδικότερα:

Η προσβαλλόμενη πράξη —παρότι είναι (όπως από την πρώτη κιόλας ανάγνωσή της, μπορεί το σεβαστό Δικαστήριό Σας να αντιληφθεί) ολοσχερώς παράνομη και ανίσχυρη, για τους λόγους τους οποίους αναλυτικώς εκθέτουμε και στην αίτηση ακυρώσεώς μας— εντούτοις η εκτέλεσή της δεν επάγεται, όπως γίνεται από το ιστορικό και νομικό μέρος της υποθέσεως προφανές, ένα απλό επαχθές μέτρο σε βάρος της Ι. Μονής μας, οι δυσμενείς συνέπειες του οποίου θα μπορούσαν, σε περίπτωση αποδοχής της αιτήσεως ακυρώσεως, να αρθούν ή αποκατασταθούν. Και τούτο διότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν θίγει απλώς μία πλευρά της δράσης ή της οργάνωσης της Μονής μας, αλλά πλήττει την ίδια την ύπαρξή της, οδηγώντας στην ολοσχερή και μόνιμη άρση της διοικητικής της υποστάσεως, λειτουργίας και αυτοτέλειας, μέσω της διαλύσεως των νόμιμων διοικητικών της οργάνων, εκλεγμένων από την πολυμελή της Αδελφότητα.

Με την έκδοση και εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξεως, θα επέλθει υπό την απόλυτη εξουσία του Μητροπολίτη Ναυπάκτου ο πλήρης έλεγχος της διοικητικής, διαχειριστικής και οικονομικής υπόστασης της Μονής μας, μέσω της υπαγόμενης απευθείας στον Μητροπολίτη Ι. Μονής Αμπελακιωτίσσης, που όμως είναι Μονή στην πραγματικότητα έρημη και χωρίς πραγματική Αδελφότητα, ευρισκόμενη σε έναν πραγματικό τόπο εξορίας στα βουνά της Ναυπάκτου, 3 ώρες μακριά από την εγκατάσταση της τωρινής μας Μονής.

Στην πραγματικότητα, ο Μητροπολίτης δεν επιδιώκει την αναδιοργάνωση των δύο Μονών (διαλυθείσας και συγχωνεύουσας) ή την προαγωγή του μοναχικού βίου, αλλά την εξουθενωτική τιμωρία μας, διότι δεν υποκύψαμε μέχρι σήμερα στην ωμή, παράνομη, αυθαίρετη και αντισυνταγματική επιβολή της εξουσίας του επάνω μας (βλ. αίτηση ακυρώσεως).

Θυμίζουμε και υπογραμμίζουμε, ότι η ιδιότητά μας ως ορθόδοξων μοναχών, δεν μάς αποστερεί των ατομικών μας δικαιωμάτων ως Ελλήνων πολιτών και της προστασίας της προσωπικότητάς μας. Η σωρηδόν παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων μας και της προσωπικότητάς μας, που συνεπάγεται η βάναυση και χωρίς απόφαση της Ολομέλειας της Μονής μας διάλυση του νομικού της προσώπου, καθιστά την έκδοση του ΠΔ 5/2013 μία κατεξοχήν αυταρχική ενέργεια.

Το ΠΔ 5/2013 συνιστά μία κατ’ επίφαση απλή διοικητική απόφαση, κατ’ ουσίαν, όμως, αποτελεί μία εξοντωτική διοικητική ποινή - διοικητική κύρωση σε βάρος της Μονής και της Αδελφότητας αυτής. Ως γνωστόν, όμως, οι διοικητικές ποινές (ή κυρώσεις) επιβάλλονται από τη Διοίκηση: (α) μόνον όταν δεν αποσκοπούν ή δεν επιφέρουν τιμωρία, αλλά επιδιώκουν τη διασφάλιση της λειτουργίας της διοικήσεως, και (β) εφόσον υπάρχει εύλογη σχέση μεταξύ αυτών και των επιδιωκόμενων νόμιμων σκοπών (αρχή της αναλογικότητας). Και τούτο διότι η επιβολή διοικητικών ποινών ενέχει σοβαρούς κινδύνους αυθαιρεσίας εις βάρος των διοικουμένων, τα δε λαμβανόμενα μέτρα δεν πρέπει να υπερβαίνουν το «αυστηρώς απαραίτητο μέτρο»· διαφορετικά, η τυχόν παράνομη άσκηση διοικητικού καταναγκασμού δημιουργεί δικαιώματα αποζημίωσης των διοικουμένων που ζημιώθηκαν από αυτόν, και μπορεί να θεμελιώσει την ποινική ευθύνη του αρμόδιου υπαλλήλου [Α. ΤΑΧΟΣ, Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο, Θεσσαλονίκη ⁹2008, σ. 575].

Είναι προφανές, ότι η διάλυση-συγχώνευση Μονής, στην οποία εγκαταβιώνει μία πολυμελής και δραστήρια Αδελφότητα νέων και μορφωμένων μοναχών, δεν πληροί ούτε τις ανωτέρω νόμιμες προϋποθέσεις, αποτελώντας έσχατο μέτρο ακόμη και για εκείνες τις μονές οι οποίες είτε έχουν από χρόνια εγκαταλειφθεί είτε η συνέχιση της επιβίωσής τους έχει καταστεί (για οικονομικούς ή άλλους λόγους) αντικειμενικώς αδύνατη.

Πέραν όμως των ανωτέρω, υφίσταται άμεσος κίνδυνος η Μονή μας να εκποιηθεί ως περιουσιακό στοιχείο της συγχωνεύουσας Μονής Αμπελακιώτισσας, που θα είναι η νομικά κυρίαρχη Μονή. Σημειώνεται ότι, ήδη προ μηνός η Μονή Αμπελακιώτισσας προέβη σε πώληση ακινήτων της.

 

ΙΙ. Ανεπανόρθωτη Ηθική Βλάβη: Με την έκδοση του προσβαλλόμενου Π. Δ/τος υφιστάμεθα ήδη βαρύτατη και ανεπανόρθωτη ηθική βλάβη, που συνίσταται στο γεγονός της νομικής διαλύσεως της Μονής μας και του δημόσιου διασυρμού μας, ωσάν να είμαστε κοινοί εγκληματίες και σαν να μην έχουμε προσφέρει στην ευρύτερη περιοχή, εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια, ένα τεράστιο κοινωφελές, φιλανθρωπικό και εκκλησιαστικό έργο.

Είναι άλλωστε σε κάθε καλόπιστο πρόδηλο, ότι η έκδοση του επίμαχου Π. Δ/γματος δεν αφορά την δημοσίευση μίας ακόμη κοινής κανονιστικής πράξης, αλλά την επιβολή μίας ηθικά εξοντωτικής διοικητικής ποινής. Συνεπώς, ως τέτοιο πρέπει να ιδωθεί το Δ/γμα και όχι ως μία κανονιστική πράξη: ως ένα διοικητικό τιμωρητικό μέτρο, δυσανάλογα επαχθές προς οποιοδήποτε ‘πταίσμα’ απλών μοναχών!

Η ηθική μας μάλιστα σπίλωση καθίσταται ακόμη πιο δυσανάλογη σε σύγκριση με το γεγονός ότι αυτή επέρχεται αυτόματα με την κυκλοφορία του προσβαλλόμενου Π. Δ/τος, σε συνδυασμό με την μεγάλη χρονικά περίοδο που θα μεσολαβήσει μέχρις ότου το δικαστήριο δικάσει την υπόθεση και αποφανθεί επί της ουσίας.

Υφίσταται άμεσος κίνδυνος να διαγραφούμε, διωχθούμε και διασκορπισθούμε σε διάφορα μέρη για πάντα εμείς οι Πατέρες της Μονής, που ορκισθήκαμε την ημέρα της κουράς μας ότι θα μείνουμε σε αυτό μέχρι το θάνατό μας. Ήδη ο Μητροπολίτης δηλώνει ανενδοίαστα, με την υπ' αριθμ. 402/18-8-2011 Απόφασή του, ότι μόνος του, θα μάς διαγράψει από το Μοναστήρι και θα μάς διασκορπίσει, εγγράφοντάς μας τον καθένα σε άλλη Μονή στα πέρατα της Ελλάδος ή και του εξωτερικού.

ΙΙΙ. Παύση κοινωφελούς δραστηριότητας. Όπως ήδη εκθέσαμε στην αίτηση ακυρώσεώς μας, από τις διατάξεις του Εσωτερικού Κανονισμού της Μονής μας, προκύπτει και ότι αυτή, πέραν των αμιγώς μοναστικών-πνευματικών της λειτουργιών, ασκεί και μία ευρεία κοινωφελή-φιλανθρωπική δραστηριότητα, προς όφελος της νεολαίας ή ευπαθών κοινωνικών ομάδων των κατοίκων της περιοχής (πτωχών, ηλικιωμένων, ανέργων κ.λπ.).

Η Μονή μας, άρα, αποτελεί εκ παραλλήλου και μη κερδοσκοπικό νομικό πρόσωπο με κοινωφελή σκοπό και δράση, λόγος, άλλωστε, και για τον οποίο η πλήρης αυτής ονομασία παρίσταται ως «Ιεραποστολικόν Κέντρον – Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου» (: άρθ. 69 Εσωτερικού Κανονισμού Μονής). Επί του εν λόγω καίριου ζητήματος, έχει σε ανώτατο επίπεδο νομολογηθεί από την ΑΠ 385/1992 [ΝοΒ 41 (1993) 874], ότι οι θρησκευτικοί σκοποί τους οποίους επιδιώκουν οι Μονές είναι και ‘κοινωφελείς’, υπό την έννοια του άρθ. 1 Α.Ν. 2039/1939, που ορίζει ότι ‘κοινωφελής’ είναι ο επωφελής, ολικά ή μερικά, στο κοινωνικό σύνολο σκοπός.

Το ανωτέρω όμως γεγονός, καθιερώνει, σύμφωνα με την ίδια αρεοπαγιτική απόφαση, σχετική συναρμοδιότητα του Υπουργείου Οικονομικών, που υποχρεούται να μεριμνά για την πιστή εκτέλεση των επιδιωκόμενων κοινωφελών σκοπών [ΑΠ 385/1992, ΕφΑθ 3990/2009, ΕλλΔνη 51 (2010) 233, 251 - ΑΠ 1929/2008, ΤΝΠ ‘Νόμος’ 476337 - ΑΠ 1245/1991, ΕΕΝ 1993, σ. 53].

Λόγω της σημασίας τους για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και το εν γένει δημόσιο συμφέρον, οι κοινωφελείς σκοποί προστατεύονται ιδιαιτέρως από το ίδιο το Σύνταγμα [ΟλομΑΠ 41/2005, ΕλλΔνη 2005, σ. 1051 επ.: ρύθμιση σύμφωνα με την οποία η περιουσία μη κερδοσκοπικού νομικού προσώπου περιέρχεται υποχρεωτικά, μετά τη διάλυσή του, σε άλλο ομοταγές νομικό πρόσωπο, παραβιάζει ευθέως τα άρθρα 12 (δικαίωμα συνεταιρίζεσθαι) και 17 (προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας) του Συντάγματος].

Επειδή, για τους όλους τους ανωτέρω λόγους, και δεδομένης της αναπότρεπτης βλάβης που θα επιφέρει στα δικαιώματά μας η εφαρμογή του ΠΔ 5/2013, είναι ανάγκη, πριν αυτό εκτελεστεί, να δοθεί η δυνατότητα ενδελεχούς εξέτασης της υπόθεσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Διαφορετικά, ακόμη και μία μελλοντική μας δικαίωση, δεν θα μπορέσει να μάς αποκαταστήσει στην προηγούμενη κατάσταση.

Επειδή δεν υφίσταται επείγουσα ανάγκη άμεσης εκτέλεσης του προσβαλλόμενου Διατάγματος, ούτε άμεσος λόγος θεραπείας του δημόσιου συμφέροντος, καθώς το μόνο που επιφέρει το επίμαχο ΠΔ 5/2013 είναι απλώς η καταστροφή μίας Μονής και όχι η αναδιοργάνωση του μοναχισμού.

 

Επειδή η χορήγηση της αιτουμένης αναστολής εκτελέσεως των προσβαλλόμενης με την αίτηση ακυρώσεώς μας διοικητικής πράξεως, δεν αντίκειται στο Δημόσιο ή το γενικότερο συμφέρον, το αντίθετο μάλιστα: το τελευταίο υπαγορεύει την συνέχιση της απρόσκοπτης διοικητικής λειτουργίας του αυτοδιοίκητου ΝΠΔΔ της Μονής, επ’ αγαθώ της τοπικής κοινωνίας και της Εκκλησίας. Όπως είναι προφανές, το δημόσιο συμφέρον που υπηρετείται από την μέχρι σήμερα λειτουργία της Μονής, θα παύσει να υπηρετείται όταν η αδελφότητά μας απομακρυνθεί από την τοπική κοινωνία, χιλιάδες μέλη της οποίας καθίστανται αποδέκτες της κοινωφελούς δράσης των μελών της Μονής μας, που με την τυχόν άμεση εφαρμογή της προσβαλλόμενης πράξεως θα πρέπει να μένουν πλέον στις ερημιές!

Επειδή αναστολή εκτελέσεως κανονιστικής πράξης (και Προεδρικού Διατάγματος) χορηγείται εάν o αιτών επικαλείται και αποδεικνύει ότι συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι, ήτοι ότι από την εκτέλεση της πράξης αυτής, θα υποστεί άμεση, συγκεκριμένη και ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη βλάβη, και εφόσον δεν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που αποκλείουν τη χορήγησή της (ΣτΕ Αναστ 128/2012, 146/2012, 265/2012).

Επειδή αναστολή εκτελέσεως διοικητικής πράξης χορηγείται και επί ηθικής βλάβης (ΔΕφΑθ 44/2012).

Επειδή ενόψει των παραπάνω συντρέχει εν προκειμένω νόμιμη περίπτωση χορηγήσεως προσωρινής αναστολής και προ της παρόδου της εξαήμερης προθεσμίας για την αποστολή του φακέλου από τη διοικητική αρχή, καθόσον n περί­πτωση μας είναι για όλους τους πιο πάνω λόγους απολύτως επείγουσα.

Επειδή η αίτησή μας είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθής, ασκείται δε νομότυπα και εμπρόθεσμα και πρέπει να γίνει δεκτή.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ -     ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ

Να γίνει δεκτή n παρούσα αίτησή μας.

Να ανασταλεί (με οριστική απόφαση) και μέχρι την έκδοση αποφάσεως επί της από 21-2-2013αιτήσεως ακυρώσεώς μου n εκτέλεση του προσβαλλόμενου Προεδρικού Διατάγματος 5/18-12-2012 (που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, τεύχος Α΄, αριθμ. φύλλου 14, της 17ης Ιανουαρίου 2013).

Να εκδοθεί προσωρινή απόφαση-διαταγή του Δικαστηρίου Σας για προσωρινή αναστολή εκτέλεσης των άνω προσβαλλόμενων διοικητικών πράξεων, μέχρι την αποστολή του φακέλου από τη διοικητική αρχή και

Να καταδικασθεί το Ελληνικό Δημόσιο στη δικαστική μας δαπάνη.

Αθήνα 1-3-2013

Ο πληρεξούσιος Δικηγόρος